นิตยา นาฏยะสุนทร. (2565). รักที่ถูกเมิน. กรุงเทพฯ:
อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง. 303 หน้า.
“รักที่ถูกเมิน”
เป็นนวนิยายรักที่ นิตยา นาฏยะสุนทร
เขียนขึ้นโดยอาศัยเค้าโครงเรื่องของลิลิตพระลอ
วรรณคดีไทยที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักดีเรื่องหนึ่ง เป็นเสมือนบันทึกรักของลักษณวดี
มเหสีของพระลอดิลกราช เริ่มเรื่องขึ้นที่เมืองของลักษณวดี เมื่อท้าวแมนสรวงส่งราชฑูตมาเจริญสัมพันธไมตรีและขอลักษณวดีให้แก่พระลอราชโอรส
พระลอและลักษณวดีครองรักกันอย่างมีความสุขตราบจนกระทั่งพระลอถูกเวทมนตร์ของปู่เจ้าสมิงพราย
เรียกร้องให้ไปหาพระเพื่อนพระแพง พระลอประชวรแทบเอาชีวิตไม่รอดเพราะขัดขืน
ลักษณวดีจึงตัดสินพระทัยให้นายแก้วนายขวัญเชิญเสด็จพระลอไปเมืองสรอง
และให้พี่เลี้ยงของนางปลอมตัวตามไปฟังข่าวพระลอด้วย ระหว่างนั้นปู่เจ้าสมิงพรายเสด็จมาสำแดงอานุภาพข่มขู่ลักษณวดี
สาปแช่งให้ความรักของนางพร้อมทั้งเกียรติคุณถูกลืมเลือน ส่วนความรักของพระเพื่อนพระแพงจะรุ่งโรจน์อยู่ในความทรงจำของคนทั่วไป
แต่เมื่อลักษณวดีได้ “ประคารมกับปู่เจ้าสมิงพราย วาทศิลป์อันจริงใจของนาง
ทำให้ปู่เจ้าฯ บังเกิดความเข้าใจและเห็นใจ แต่ก็ไม่อาจจะกลับคำสาปแช่งได้
คงได้แต่ให้พรไว้ว่า
ต่อไปวันหนึ่งจะมีคนระลึกถึงความรักอันสูงส่งปราศจากความเห็นแก่ตัวของนาง”
ผู้เขียนได้หยิบยกเอา
“ลักษณวดี” ซึ่งเป็นตัวละครที่เกือบจะถูกลืมมาเป็นตัวเอกของเรื่อง
ทำให้ผู้อ่านได้รู้จักลักษณวดีผู้เป็นนางแก้วเป็นชีวิต และเป็นทุกอย่างของพระลอ
คนไทยส่วนมากรู้จักเรื่องลิลิตพระลอกันทั้งนั้น และมักจะกล่าวถึงความรักของพระลอกับพระเพื่อนพระแพง
มีใครสักกี่คนที่จะนึกถึงลักษณวดี นิตยา
นาฏยะสุนทร ทำให้ผู้อ่านซาบซึ้งในความรักอมตะของพระลอและลักษณวดี
แทนที่จะคำนึงถึงความรักของพระเพื่อนพระแพง ผู้แย่งรักจากลักษณวดีไปด้วยวิธีการอันน่าละอาย
บริการที่ชั้น 4 เลขเรียกหนังสือ น. น577ร
(2565)
บรรณานิทัศน์โดย พิชญาภัค
โชคพัฒนสกุล